دو سه برگ از تاریخ گذشته خودم:
عید نوروز سال 58 به دعوت یکی از دوستان بهمسجد قالیچیلر تبریز واقع در کوی چوستدوزان (البته مسجد کوچکی که در جنب آن مسجدبود) به جلسه سخنرانی مقصود کهنه چی (مقصود فراستخواه فعلی و از افساد طلبان بنام)رفتم ساله و بر خلاف بیشتر هم سن و سالهای خودم دیپلم بودم آقای کهنه چی در خصوص لیبرالیسم،سوسیالیسمو کمونیسم مطالبی را گفتند هر سه عبارت برایم ناآشنا بودند مفهوم آنها را جویا شدمیک جواب نامتعارف برایم داد و بیشتر منظورش این بود که خیلی فضولی نکن ما بیشتر ازتو میفهمیم!!! بعدها جزو بنیانگذاران جنبش مسلمانان مبارز گردید که آنهم دیرینپایید و منجر به نگارش کتابی تحت عنوان " جنبش مسلمانان مبارز، از گرایش تاجدایی " که توسط انتشارات معاونت ی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منتشرشد.
این قصه ادامه داشت تا اینکه در سال 61 چندنفر از بسیجیان عزیز توسط یک عزیزی (البته آن زمان واقعا عزیز بود) طرد و مورد غضبواقع شدند وقتی به این مورد اعتراض کردم پاسخ شنیدم که اینها مخالف شهید مظلوم بهشتیبودند و حقشان بود که اخراج شوند. این اخراجیها بعدها یکی به مدیریت عامل شرکت مخابراتاستان و کشور رسیده و یکی در کسوت ت درآمده و دیگری به عضویت هیئت علمیدانشگاه تبریز رسیدند.
تا یادم نرفته این را هم بگویم که سال 53 توسط یکی از همین عزیزان (که ایشانهم آن زمان عزیز بود)در جلسه اول سخنرانی پدر مادر ما متهمیم دکتر شریعتی در حسینیهارشاد حضور پیدا کردم (14 سال بیشتر نداشتم)همین عزیزی که در ساختار فکر ی و فرهنگیبنده حقیر نقش اساسی داشت بعدها در یک جلسه کاملا خصوصی بمن چنین گفت (این بهشت و جهنمو قیامت و امامان و پیامبران همه حرف مفت و ساخته و پرداخته ها هست و واقعیت وحقیقت ندارد).
سالها گذشت همان عزیز اول به یک وضعیتی دچارشد که صد رحمت به شمرابن ذی الجوشن و اشعثابن قیس که رو در روی ولایت امر مسلمین و شورای نگهبان ایستاد و همین الان هم در همانمنجلاب فکری خودش غوطه ور هست. این داستان نه داستان تنها من و نه داستان همه عزیزانقبل و منحرفان بعدی است بلکه قاعده کلی و زبانحال کسانی است که در دنیایی که مزرعهآخرت بوده نشو و نما کرده و هرکسی به فراخور لیاقت و طینت خود به ایفای نقش مثبت ومنفی می پردازند.
اما مسئله مهمی که وجود دارد این است که علتانحراف و عدم ثبات قدم منحرفینی که مذکور افتاد چیست؟یکی از دلایل مهمی که خودم اینرا دریافته ام این است که خودشیفتگی و خود بزرگ انگاری و خود حق پنداری و دیگران رااز خود راندن و دیگران را باطل انگاشتن و است اما آنچه از رسول گرامی اسلام نقلشده و مولای مظلومان علی علیه السلام (بخوانیدمولای اقلیت های طرفدار حق و حقیقت) دوبار در نهج البلاغه به آن اشاره داشته است وآن اینکه فرمود از رسول گرامی اسلام شنیدم که بارها می فرمود:انما اخوف علیکم اثناناتباع الهوی و طول الامل .آنچه بر شما میترسم دوچیز است :هوای نفس و آرزوی طولانی.ببخشیدخیلی طولانی شد ولی بنظرم رسید که گفتن این خاطره های بعضا تلخ میتواند راهگشای خیلیاز عزیزان باشد.فاعتبروا یا اولی الابصار.
99/02/02 دکتر علی قدسی
سال ,یکی ,هم ,یک ,عزیز ,جلسه ,است که ,که در ,آن زمان ,رسول گرامی ,شنیدم که ,رسول گرامی اسلام
درباره این سایت